vervolg yogyakarta/pangandaran/bandung
Door: Lambert Wijnhoven
Blijf op de hoogte en volg Lambert
19 November 2013 | Indonesië, Solok
Daar zijn we weer terug! Het tablet is weer voorzien van nieuwe energie,
Terug naar yoghya! Na die heerlijke rujak op naar het kleine alun-alun.Ik passer de prachtige watertuinen van de sultan.
Die laat ik voor wat ze zijn (ze waren prachtig, lang geleden) ik heb ze een jaar of 4 geleden bekeken. Vlak voor de alun-alun zie ik een soort van open tempel, waar prachtige gamelan muziek vermengd met 2 hemelse zangstemmen vandaan komt.
De stemmen passen ontroerend mooi bij elkaar.Ik sta een tijd te luisteren en merk dan dat de mooie tempel tevens een restaurant is.Mijn besluit om daar mijn lunch te gebruiken is snel gemaakt. Mensen ik heb nog nooit zo, n lekkere sathe ayam gegeten, echt zo als het hoort van het houtskool, niet van de electrische bbq.Het was ee prima onderbreking daar in die tempel, wat een mooie muziek, en wat ee lekkere sathe! Nu dan op naar de kleine alun-alun, op zijn zachtst gezegd stelde het eigenlijk helemaal niets voor! Een klein trapveldje, met wel een mooie stadsmuur dat moet ik toegeven.Het was n lange pittige wandeling, dus ik doe wat alle indonesiers doen, ik neem een becak naar het hotel.Ik had smorgens een lang gesprek met de manager van het hotel.Over allerlei zaken zoals welke opleiding hij heeft gedaan, wat hij zoal allemaal doet als manager (ik heb wel eens het idee, als ik al die jonge medewerkers van een hotel zie "rond hangen", dat het werk met zeker de helft van de medewerkersgedaan zou kunnen worden, maar dat zullen wel mijn westerse ogen zijn).Lulut (de manager) komt naar mijn kamer en vraagt of ik morgen zin heb om samen met zijn familie (vrouw en 4 maanden oud zoontje) mee naar de verjaardag te gaan van zijn nichtje die 27 wordt.
Daar hoef ik niet lang over na te denken, ik vind het altijd leuk en interressant om te proeven van de gewoontes en dingen (huizen) van de lokale mensen.
De volgende dag zijn Lulut en zijn familie precies om half 10 bij het hotel.zoontje in een jurkje, dat schijnt vroeger in nederland ook zo te zijn geweest, tot een half jaar? Ik weet t niet precies.
De familie waar we heen gaan woont buiten yoghya.
Ik vertel het verhaaltje zo verder!
Terug naar yoghya! Na die heerlijke rujak op naar het kleine alun-alun.Ik passer de prachtige watertuinen van de sultan.
Die laat ik voor wat ze zijn (ze waren prachtig, lang geleden) ik heb ze een jaar of 4 geleden bekeken. Vlak voor de alun-alun zie ik een soort van open tempel, waar prachtige gamelan muziek vermengd met 2 hemelse zangstemmen vandaan komt.
De stemmen passen ontroerend mooi bij elkaar.Ik sta een tijd te luisteren en merk dan dat de mooie tempel tevens een restaurant is.Mijn besluit om daar mijn lunch te gebruiken is snel gemaakt. Mensen ik heb nog nooit zo, n lekkere sathe ayam gegeten, echt zo als het hoort van het houtskool, niet van de electrische bbq.Het was ee prima onderbreking daar in die tempel, wat een mooie muziek, en wat ee lekkere sathe! Nu dan op naar de kleine alun-alun, op zijn zachtst gezegd stelde het eigenlijk helemaal niets voor! Een klein trapveldje, met wel een mooie stadsmuur dat moet ik toegeven.Het was n lange pittige wandeling, dus ik doe wat alle indonesiers doen, ik neem een becak naar het hotel.Ik had smorgens een lang gesprek met de manager van het hotel.Over allerlei zaken zoals welke opleiding hij heeft gedaan, wat hij zoal allemaal doet als manager (ik heb wel eens het idee, als ik al die jonge medewerkers van een hotel zie "rond hangen", dat het werk met zeker de helft van de medewerkersgedaan zou kunnen worden, maar dat zullen wel mijn westerse ogen zijn).Lulut (de manager) komt naar mijn kamer en vraagt of ik morgen zin heb om samen met zijn familie (vrouw en 4 maanden oud zoontje) mee naar de verjaardag te gaan van zijn nichtje die 27 wordt.
Daar hoef ik niet lang over na te denken, ik vind het altijd leuk en interressant om te proeven van de gewoontes en dingen (huizen) van de lokale mensen.
De volgende dag zijn Lulut en zijn familie precies om half 10 bij het hotel.zoontje in een jurkje, dat schijnt vroeger in nederland ook zo te zijn geweest, tot een half jaar? Ik weet t niet precies.
De familie waar we heen gaan woont buiten yoghya.
Ik vertel het verhaaltje zo verder!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
