Van manado naar Luwuk-naar Surabaya

Hallo allemaal.
Ik ben maar weer een ouderwets internet cafe gaan opzoeken,want wi-fi is in veel hotels en andere openbare gebouen niet sterk genoeg (signaal).
Ik ben vrijdag 11 oktober vertrokken met een klein proppeller vliegtuigje naar Luwuk. De vlucht verliep prima,soms wat behoorlijke turbulentie,en dat voel je in zo.n klein vliegtuig toch anders dan in een boiing.Luwuk is een kleine plaats van zo.n 45.000 zeer hardwerkende mensen. De populatie is voor 90% moslim,dus nergens een cafeetje oid te bekennen.
Ik logeer in een leuk hotel.met een prachtige veranda die boven zee is gebouwd(met veel hibiscus en bouganvillia).Ik ga het niet hebben over alle dingen die het weer niet doen,want dan moet je niet naar indonesie gaan.Er is echt heel weinig te doen in dit stadje,ik ben achter bij iemand op de motor (ojek) naar een waterval geweest,maar pech heel weinig water. De haven is leuk om te zien,de vrachtboten die naar de kleine eilanden varen,ook veerboten.
Ik heb het na 3 dagen wel helemaal gezien,daarbij spreekt er niemend een woordje engels,dus met een paar woorden bahasa en voeten en
moet je je behelpen.Mijn besluit om verder te gaan is snel genomen.
Mijn keuze valt op surabaya(daar ben ik nog nooit geweest),dus ticket boeken voor surabaya.
Op maandag 14 oktober ga ik om 10 u naar het piepkleine vliegveldje in Luwuk(bij het landen dacht ik we glijden zo door naar de zee)
Het is xo.n klein vliegtuig dat je voor iedere kilo boven de 10 moet bijbetalen, mijn grote tas weegt 16,2 kilo dus 6 x 30.000 ruphia bijbetalen
(lijkt ryanair wel)dus iets over de 10 euri bijbetalen.
We vliegen van Luwul naar Manado daar een paar uurtjes wachten en dan met een grote 373 van Lion Air door naar Surabaya.
Ook weer een prima vlucht,met de taxi naar hotel Semut,een groot hotel midden in het oude gedeelte van Surabaya.Het is een prima hotel. heel veel kamers gtegroepeerd rond een tuin.En het kan dus toch...alles klopt op deze kamer!!!
De andere dag Surabaya in (een heksenketel een stad van 5.5. miljoen inwoners,de 2e stad van Indonesie na Jakarta) Opletten met oversteken,iedere oversteking is bijna een suicide poging,zo verschtikkelijk veel brommers.
Barbara wat bern ik geweldig blij met jou aanrader Gids historische wandelingen Indonesie.Ik ben de eerste dag de route begonnen bij de rode brug(jembetan merah).Deze brug verbindt een aantal wijken met elkaar,de chinese,de arabische en dee europese (nederlandse).
De rode brug was vroeger een houten ophaalbrug,de poten waren beschilderd met menie vandaar de naam rode brug.Deze brug ligt over kali mas,de rivier die nederland heeft laten graven,om sneller met de producten bij de zee te zijn.Deze rivier loopt door de hele stad (en is erg smerig!!)Via de kade van de rivier (waar het vroeger zeker mooier was)zie ik een aantal oude chinese huizen.Ampel heet de arabische wijk,die gedomineerd wordt door een gtote bazaar,die wel 400 mtr lang is,en waar steeds weer steegjes en straten op uit komen, Aan het eind staat een grote moskee met het graf van de heilige sunan. Ik kan niet de mkoskee aan, heb een hemd aa,dus niet met beblote armen de moskee in,en de sarong heb ik vergeten mee te nemen.De mensen in de bazaar zijn allervriendelijkst,je ziet er hele mooie mensen.Er is natuurlijk veel te koop op het gebied van de islamitische grondslag,zoals gebedskettingen,koran, maar ook parfum.Ik ga via een klein trekpontje (de veerman moest eerst wakker gemaakt worden!)de kali mas over en kom weer in een ander gedeelte van de stad,Ik kom op een gegeven moment bij een prachtig gebouw,het is de cigarettenfabriek van het merksampoerna, Hier werken 3200 mensen die dagelijks 4000 cigaretten per persson met de hand draaien.Het voorste gedeelte is ingericht als museum. De andere dag tour 2 deze tour gaat meer langs de vroegere banken en handelsondernemingen van Nederland. Het valt mkij op dat de gebouwen in een prima staat verkeren. Anders is het met de nederlandse huizen,deze zakken bijna in elkaar. Ik kom in de vroegere schoolstraat,hier is een hele sytaat bijna alleen maar met katholieke gebouwen,scholen,een weeshuis,een nonnenklooster,een fraterhuis, en een grote kerk de onze lieve vrouwe kerk, met prachtig glas in lood.
De route eindigt bij het taman pahlawan (het helden plein) voorheen was dit het plein waar alle feestelijkheden (bijv.koninginnedag) werden gevierd.In 1952 heeft soekarno het tuga pahlawan ingewijd ter herrinnering aan de strijd om de stad. Het monument lijkt veel op het onafhankelijkheidsmonument in Jakarta,alleen is hier geen 35 kg bladgoud in de top verwerkt,en dat is in Jakarta wel het geval.Dit is tijdens het einde van route 2. Ik heb daar een heerlijke gado-gado gegeten en ben weer terug gelopen naar mijn hotel.Ik ga nu zo de derde tour lopen die me naar het bekende en beroemde majapit hotel zal voeren. Ik ben vanmorgen al om 8.30u gaan lopen,want later is de hitte moordend,echt Soerabaya is vreselijk heet (maar ik kan er gelukkig goed tegen,op tijd rusten,veel drinken en energietabletjes nemen)
Ik blijf nog tot zondag in soerabaya,daarna vertrek ik naar Malang.
Het gaat allemaal prima hier,geniet van alles,ook van het heerlijke indische eten,de mensen,de cultuur etc
Het blijft een zeer apart land,soms kan ik mijn ogen niet geloven!!
Baik salams voor iedereen,lieve kinderen/kleinkinderen dikke kussen van papa/opa,ik hoop dat ik straks weer priver mailtjes kan sturen via de tablet.
Tot later
Lambert