vervolg yogyakarta/pangandaran/bandung

Dus met recht zou je dit eetschuren kunnen noemen.
De jarige vraagt via Lulut of ik dit wel leuk zal vinden.
Ik geef ze te verstaan, dat ik van alles geniet en zeker als het anders gaat dan daar waar ik vandaan kom.
Er staan heel lange zeer lage tafels, we zitten dus op de grond op een rieten mat! Geweldig natuurlijk, maar niet zo bevorderlijk voor mijn artrose pootjes (ha, ha) maar ik wil me natuurlijk niet laten kennen!! Het drankje bij het eten bestond uit een heerlijk verfrissende groene kokosnoot met een rietje, en een lepel om de kokos te schrapen (weet je nog Leo, dat wij dat ookin Sri-Lanka kregen?)
En dan vooral voor de familie wat wordter gegeten.Ik mag wel zeggen dat ik het heerlijk vond, je kreeg een hele grote vis (ik ben de naam vergeten) op je bord, heerlijk gefrituurde zeekrabbetjes, en natuurlijk nasi puti (witte rijst) een klein beetje groente in de vorm van een paar schijfjes komkommer en tomaat.Na heteten gingen de kinderen wat vliegeren, je ziet bijna niemand zwemmen, de zee is behoorlijk wild met zeer hoge golven. Het zand van het strand is zwart en is werkelijk loei en loei heet, het koelt natuurlijk nooit echt af.
Verder is het strand totaal niet tevergelijken met de decadente strandenin Europa. Hier en daar een parasol, een tentje van plastic, op het plastic staan nog de menu, s van de warung , waar dit plastic hoogst waarschijnlijk is geleend om het maar heel netjes uit te drukken.
Ik heb echt heel veel genoten van deze dag, ik wilde bijdragen in de kosten, want het nichtje had alles betaald, ze werd behoorlijk boos, ik was hun gast.Toen ik zei dat ze het moest aannemen als cadeautje voor haar verjaardag was het goed!
De volgende dag weer een lange wandeling gemaakt door yoghya, door de zeer groene wijk Kota Bura.De Nederlandse zendelingen hebben hier hard gewerkt, een aantal kerken en scholen zijn hier door hun gesticht.Vooral de Sint Anthonius kerk is mooi.De tweede wijk is helemaal anders, in/over/naast/op elkaar gebouwde zeer kleurrijke huisjes, kleine steegjes trap op, trap af, soms stond ik bijna in de huiskamer, maar de mensen blijven vriendelijk deze wijk heet kali (rivier, ligt ook aan de rivier, waar echt maar dan ook alles in gesodemieterd wordt, even later zie je iemand zich zelf wassen indie zelfde rivier,en misschien zijn ze wel minder vaak ziek dan wij)
Na dit alles heb ik mij zelf getrakteerd op een echte Mc.
Donald, o wat waren die frietjes en die hamburger lekker.
Zo voor vandaag hebben we alles wel weer gezien en gedaan, op terug naar het hotel.
E andere dag echt een rustdag gehouden, heerlijk gelezen, en me vergaapt aan een geweldige hoosbui, mensen wat komt er dan een water naar beneden
Wordt vervolgd