yogyakarta

Afgelopen zondag naar Yoghya gevlogen.
Prima vlucht van 1 uur en 10 minuten. Maar...we konden niet landen want er was een enorme hoosbui boven yogya. Dus het werd 45 minuten rondcirkelen. Een vreemde ervaring,want je vliegt al best wel laag,ik kon het allemaal goed volgen want ik had een plaats aan het raam!
Landing was verder geen probleem,wel heel veel water op de baan.Een tijdje gezocht naar een hotelletje, de 4e was raak! Hotel merapi,midden in de wijk van allemaal kleine toeristen hotelletjes.De prijzen van de hotels zijn enorm gestegen tov verleden jaar en 2 jaar geleden,soms wel eenmaal duurder,maar overal zeker 1/3 duurder. Uit eten is naar mijn mening hetzelfde gebleven.Yogya blijft natuurlijk een geweldig leuke stad! Overal kleine bandjes, en over de hele stad hangt een heerlijke reuk van vooral sateh (gebeurd nog altijd echt hier op houtskool,niets electrisch)geurige kruiden etc.De malioboro is een groot eetfestijn savonds,allemaal kleine eetstalletjes, waar je zittend op de grond eet!En dan de honderden becaks,je snapt echt niet dat iemand daar zijn bestaan uit kan toveren! Bij iedere stap die je doet op de malioboro krijg je te horen taxi,becak!Ik ben gisteren naar het keraton geweest,of liever meer de kampongs in geweest die allemaal bij het keraton horen (het keraton zelf heb ik al vaker gezien)Begin van de bouw van de keraton en zn paleizen en kampongs is 1755, In 40 jaar is alles gebouwd.Het taman Sari is gebouwd als een groot waterlusthof. Het is nooit helemaal afgebouwd. Er zijn grote brede diepe onderaardse gangen, die nog helemaal intact zijn! De nederlanders noemden destijds dit lusthof het waterkasteel.De indonesiers die engels spreken noemen het inderdaad nu ook nog waterpalace!De kampongs liggen allemaal binnen de vestigingsmuren van het keraton,ze zijn het bekijken zeer zeker waard,soms lijkt het wel op een tekening van Anton Pieck!In yogyja zelf staan prachtige gebouwen uit de koloniale tijd, zoals het kantor pos (het postkantoor),het herenhuis van de nederlandse resident,wat nu behoort aan de bank indonesia.Het fort vredenburg,wat nu een soort van museum is geworden.Op de malioboro zijn ontzettend grote overdekte pasars. Echt alles is daar te koop,ik zou niet kunnen bedenken wat niet.Ik maak vanmiddag nog een kleine ronde door de stad,en dan laat ik yogya achter me.Ik heb gisteren een treinticket gekocht voor pangandaran.Nou dat gaat toch wel ff wat anders dan in nederland.Je gaat dus naar een loket,daar krijg je een nummer en een kaartje, waarop je werkelijk alles moet invullen, waar vandaan, paspoortnummer,etc etc.Dan mag je plaats nemen in een wachtruimte,en daar wacht je totdat je nummer wordt afgeroepen door de computer (die vaak uitvalt( Ik had nummer 154,en toen ik ging zitten was nummer 114 aan de beurt!!!Dus 3 kwartier later had ik mijn kaartje,alles gaat pelan pelan.ff wat langzamer dan bij ons. Maar ik heb mijn kaartje!! Morgen vertrek ik om 0.9.25 en ben om 13.30 in Banjar,(de trein heeft de lijn Yogyja-Bandoeng) In banjar pak ik de bus naar pangandaran,deze rit duurt anderhalf uur.Job je vraagt wanner ik thuis kom,nou jongen dat duurt niet lang meer hoor!Over precies 12 dagen ben ik weer lekker thuis, en kom je lekker logeren met Maud en Thomas bij mij. O ja en in april gaan we natuurlijk met zn allen een lang weekend naar de efteling!!
Paula en Jeroen wat leuk dat jullie mijn reisverslag hebben gelezen,en wat bijzonder dat jullie Br.Han ook kennen. Het gaat prima met hem,hij woont in het broederhuis in wolohan!
Ik weet zeker dat hij het leuk zou vinden om weer contact te krijgen met jullie. Onvoorstelbaar hoeveel mensen Br.Han kennen!
Fijn Jos dat je zo geniet van je vrije tijd! Als ik terug ben zullen we iets afspreken!
Robert ik denk niet dat we elkaar zullen treffen in yogya(want ik ben dan al weg)en ik ben hoogstwaarschijnlijk maar 1 dag in jakarta om terug te vliegen naar nederland.Je bent inmiddels samen met je vrouw al meer dan 1 jaar in Jakarta?
Allemaal liefs en hartelijke groeten van
Lambert