Mooie/rustige /zonrijkedagen op het eiland samosir

Na smiddags en avond hiervoor tuktuk rond gelopen te hebben ben ik de volgende dag richting ambarita gelopen. Prachtig weer natuurlijk, niet te heet om te lopen. De mensen werken(bekerja besar)erg hard op de sawa;s, zijn erg vriendelijk zwaaien en vragen af en toe wat. Even verderop zie ik 2 kerken langs elkaar staan een protestante en een katholieke,ben deze kleine kampong ingelopen. veel originele batak-huizen (rumah adat). Ik word door iemand uitgenodigd om thuis de drank van een jonge kokosnoot te komen drinken.en...natuurlijk doe ik dat! Thuis aangekomen(een zeer schamele behuizing,geen stoelen tafel o.i.d wel een grote tv) is moeder bezig haar 2 kleine kinderen eten te geven, hetgeen wat van de bord valt wordt opgegeten door de hond of de kippen die met hun jonge kroost ook binnen zijn!Inmiddels komen de buren ook binnen en schuiven aan(of liever gezegd vleien ook neer op de mat, waar we allemaal op zitten) met een bordje nasi goreng, er wordt mij ook gevraagd om mee te eten, maar dat heb ik toch maar niet gedaan.Een ander iemand heeft inmiddels een stuk of 6 jonge kokosnoten uit de boom geplukt. De noten worden schoongehakt, we krijgen er een rietje bij, en een ieder geniet van deze heerlijke koele drank. Het meisje van anderhalf is zeer bedreven in het drinken van de kokoslekkernij.Dit gezinnetje heeft 4 kinderen een 5e is op komst. Hele mooie kinderen ik heb er mooie foto's van mogen maken. Er komt ook nog een oude buurvrouw binnen al kouwend op de sirihbladen, een verschrikkelijk rooie mond en tanden en steeds om zich heen spugend!
Een echt leuke ontmoeting, maar nu door naar mijn eigenlijke doel ambarita. Ambaeita is nog een redelijk origineel batak-dorp (deze clan van de batak heet de simalungun batak). Je ziet overal grafzerken (tuga) sommige modern andere weer heel oud. ze zijn vaak gebouwd in de vorm van een batak-huis, ze worden met veel ceremonie en geld gebouwd om de rest van de overleden voorouders van een bepaalde familie in onder te brengen,deze traditionele zorg voor de doden is nog altijd erg belangtijk voor de batak en is opgenomen in de christelijke gebruiken. Het merendeel van de batak bevolking is protestant of katholiek. Een zeer klein gedeelte is moslim.
De volgende dag tuktuk nog wat meer verkent,kom ik terecht bij een klein tehuis voor verstandelijk/lichamelijk beperkte jonge mensen. Natuurlijk gaan kennismaken. Dit huis is opgestart door Zuster Jeannette van Faassen uit Nederland.(congregatie franciscanessen van jezus en maria) Ze is nu gepensioneerd en woont in Hoorn in nederland.De bewoners maken prachtige kleding, uitgaanskledij en trouwjurken. Ze bedruipen zichzelf (heel moeilijk!!) financieel, het is allemaal veel minder geworden sinds zr. jeannette er niet meer is.De managing is vanuit een grotere instelling verderop . De bewoners missen zr. jeanette ontzettend. Ik heb ze beloofd dat ik gaar ga opsporen in Hoorn. Ze verkopen op dit moment niet zoveel. Ik heb ze wat adviezen aan de hand gedaan zoals bijv. zet een rek buiten en laat de mensen zien wat jullie allemaal kunnen maken, en vertaal de naam van het huis in het engels dan zullen de toeristen zeker binnenkomen.Ik heb ze gezegd de foto's op te sturen die ik daar gemaakt heb van ze.Savonds naar een todi bar geweest daar drink je het vocht van de palmbloem, maar ik vind dat helemaal niet lekker. Er werd leuke muziek gemaakt batakmuziek, de instrumenten bestaan uit een bamboe-fluit een mandoline (klein en met maar 2 snaren) een xylofoon (zelf gemaakt bvan staafjes hout) en een gitaar en dtum. Terwijl we van deze muziek genieten stroomt de regen met een enorme kracht wel 2 uur lang,daarna weer kurkdroog.
Veel gezwommen in het meer, klopt barbara zo vanaf je bungalow het lekkere koele water in.Ik ben gisteren vertrokken van samosir met de boot (ongeveer 50 minuten) en aangekomen in parapat. Vandaag (07-11) vertrek ik om 11.00 uue voor een busrit van 6 uur naar Sibolga. Daar schijnen mooie witte stranden te zijn en die wilde ik maar eens gaan bekijken.
Allemaal de hartelijke groeten
kinderen/kleinkinderen een diiek zoen.
sampai jumpa lagi
lambert