Vijf dagen aan het geweldige Danau Minanjau

Salamat Siang (voor lullie salamat pagi.
Vandaag met de minibus naar het minanjau meer.De weg van bukittinggi naar het danau minanjau is nwet zo mooi als een droom,Oerwoud wordt afgewisseld met kleine dessa;s met indrukwekkende sawa;s etage gewijs gebouwd (met allemaal verschillende kleuren groen, kun je niet vertellen moet je gezien hebben!). De laatste 20 km naar het plaatsje maninjau worden afgedaald door 44 haarspeldbochten (belok)Iedere bocht wordt opnieuw aangegeven met een bord en het getal er op.Je moet niet echt een zwakke maag hebben.Betoverend ligt het meer ineens onder je. Het meer ligt ingebed in een krater van 17 bij 8 km en wordt omgeven door steile 600 mtr hoge met oerwoud bedekte wanden. In het meer kan primka gezwommen worden(het water heeft een zeer aangename temperatuur)De eerste 2 dagen heb ik helemaal niets gedaan alleen een beetje gewandeld en aan het meer gelegen/gezeten. Ik heb direct aan het meer in het dorpje Bayur een zeer basic bungalowtje gehuurd, echt geweldig, met een voor indonesische begrippen zeer schoon strand met zelfs gele zand. Ik heb vandaag ook origineel minankabau gegeten,smiddags martabak, dat is een groentevulling + kip, veel chili verpakt ij een soort van bladerdeeg, alleen is het deeg wat dikker. Erg lekker (baik sekali!!) savonds dendeng balado gegeten, rundvlees met gepofte aardappelschijfjes met nasi. Heerlijk maar baik pedis!! Gelukkig had ik een groot glas ijsthee besteld! In de minangkabau keuken wordt veel chile gebruikt. Terwijl Ibu het eten bereidt praat ik met bapak. Hij vertelt dat Belanda (Holland) veel goed gedaan heeft in Minangjau, postkantoor, en school gebouwd (di sini kantor pos, da sana sekolah)Het echtpaar heeft 4 zoons en 2 dochters, als ik voorzichtig aangeef dat dit best wel veel kinderen zijn, maakt hij duidelijk dat het leven gaat zoals het gaat, dus m.a.w.er wordt niet aan gezinsplanning gedaan.
Toch wel heel leuk om met een paar woorden bahasa die je kent een gesprekje aan te gaan.
Natuurlijk apa kabar, dari mana,tinggal di. Men. was erg geinteresseerd in mijn famile,ik heb altijd foto's bij me dat vinden de indonesische mensen geweldig, het geeft aan dat jij ze vertrouwd en hun je familie wilt laten zien, en nu kon ik ook zelfs bij de foto's vertellen hoe mijn familie in elkaar zit: Keluarga saya ada dua putri,dan tiga cucu.
Satu cucu perempuan,dan dua cucu laki-laki, en dat je Ibu kunt bedanken voor het heerlijke eten (terima kasih enek makan) Klopt het allemaal een beetje Barbara?. Na het eten ben ik naar een warm waterbron gegaan, geen zwavelwater maar gewoon natuurwater,het is echt heel apart. het is een vierkante ruimte(overdekt) met water van zo'n 75 cm diep, de grond is van mooi kiezel met zand, en je ziet de luchtbellen omhoog gaan. Iedereen kan hier gratis baden, iets wat heel veel wordt gedaan. Geweldig om te zien hoe de mensen zichzelf inzepen met lux zeep. De indonesische mensen zijn zeer rein op zichzelf.Na al dat geluier vond ik dat er maar weer eens wat gedaan moest worden. Ik heb het meer rond gefietst (ongeveer 65 km)op een goede mountain-bike.Op een gegeven moment kom ik door een klein dorpje hoor ik iemand roepen "Hee jij nederland"Ik stap afr om te kijken van waar het geluid komt, staat er een oude man met een stok te zwaaien naar mij,nogmaals "hee jij nederland"
Ik ga naar hem toe en geef hem een hand. Hij vraagt "jij komt uit Utrecht"?Nee maar wel uit Belanda. Hij vervolgd: Ik ben in 1948 32 dagen in Utrecht geweest en heb het ijsselmeer gezien!! heel mooi het ijsselmeer, ik ben nu 83. We hebben samen thee gedronken, hij vertelde me van alles, hij heeft les gehad op de lagere school van een nederlandse tuan,. hij heeft me ook de naam genoemd, maar dat ben ik vergeten.N heel apart detail:hij wilde graag even mijn paspoort vasthouden, ik moest daar even over nadenken wat mijn paspoort is me heilig. Toch maar wel gedaan. Hij bevoelde het paspoort aan alle kanten, ik vroeg hem of hij de pasfoto van mij kon zien "slecht" zegt hij, dat kan ook niet anders want de arme man had grijs/groene ogen van de staar,Ik heb een mooie foto van hem gemaakt. Een markante ontmoeting.Je ziet mooie originele minankabau huizen,er wordt overal hard gewerktop de sawa's en in de kweekbakken(karamba's)In deze karamba's worden kleine visjes uitgezet en vetgemest voor de verkoop.Op het meer wordt door individuele vissers gevist, met hele smalle kano's die uit boomstammen zijn gehakt. Bij bijna elk huis zie je zo'n kweekbak, en bijna iedereen verbouwd zijn eigen rijst, Waar de plaatselijke bevolking van leeft is niet helemaal duidelijk, er is totaal geen industrie, en het toerisme is minimaal(sterk teruggelopen van hetgeen wat al weinig was)Ook veel kleine visrokerijtjes langs het meer. De bevolking is super vriendelijk, ik krijg bijna een lamme arm van het zwaaie\n, soms wordt je wel een beetje moe van de kinderen die maar hello blijven roepen en hello misterrrrrr, you name? pen, uong (geld). Ik heb hier 5 echt hele leuke ontspannende dagen gehad, als ik eerlijk ben vind ik het minanjau meer aantrekkelijker dan het toba meer, het is kleiner en omgeven door het prachtige oerwoud,
Het heeft vannacht ontzettend hard geregend ook nog vroeg in de ochtend, werkelijk alles stond blank!!(regenseizoen)
Vanmorgen vertrokken naar Padang de hoofdstad van west-sumatra. Ik heb de stad al even aangedaan,ligt aan zee met een heel lang strand.
Daar kom ik bij een volgend bericht op terug.
Ik weet niet of ik jullie nog had geschreven dat de mensen hier zo blij zijn met obama als nieuwe president!!(ik ook!!)(hij heeft ook 4 jaren in jakarta gestudeerd)
Ik heb hier in een guesthouse een boek te pakken kunnen krijgen dat de communistische staatsgreep van 1965 beschrijft (tijd van soekarno-soeharto) Indonesisch volk heeft al veel mee moeten maken! Eerlijk gezegd zie ik ook nog helemaal niets van de economische vooruitgang aan de gewone man in de straat, zie geen verschil met 5 jaar geleden! Terwijl er wordt gesuggereerd dat de economie hier zo vooruit is gegaan!
Okee jakarta groeit door!!e wolkenkrabbers worden steeds hoger.
De mensen geven dit zelf ook aan als je met hen daar over praat.
Okee voor ff genoeg geschreven. Ik heb van mijn kinderen vernomen dat de goed-heiligman weer in nederland is aangekomen, dus de oergezellige tijd breekt weer aan.
Ik realiseer me ineens dat ik over 14 dagen weer thuis ben!