De eerste groeten vanuit een (zeer)heet makassar
Door: lambert
Blijf op de hoogte en volg Lambert
25 Augustus 2009 | Indonesië, Batavia
Selamat siang.
He he eindelijk kunnen we dan weer mailen! Sulawesi is toch (nog) wel duidelijk minder ontwikkeld dan de grotere eilanden sumatra-java-bali,nergens internet kunnen ontdekken.
Vandaag ben ik weer ff terug in de hoofdstad makassar en kan dus mailen. De reis naar sulawesi is prima verlopen via hong-kong(prachtig vliegveld)naar Jakarta. Ik was erg benieuwd of mijn ticket (die ik in januari al on-line geboekt heb bij air-asia)niet overbooked zou zijn maar dit is gelukkig niet het geval. Ik moest van terminal 1 maar terminal 3 voor de continentale vlucht naar makassar(sulawesi)oh natuurlijk iedereen wilde me wel helpen om daar te komen want het is wel 5 km weg!!! helemaal niet er gaat gewoon een shuttlebus naar terminal 3. Dit is een van de voordelen van een goede voorbereiding,want ik had het natuurlijk al gelezen van die bus.De eerste nacht heel goed geslapen in het hotel. Smorgens de stad verkent. Mkassar is een drukke stad,maar wel overzichtelijk. Als eerste het fort rotterdam bezocht. Het fort lijkt veel op n schildpad die naar zee terug kruipt. Het fort bestaat uit zeer massieve muren is gebouwd in 1550,en herbouwd door sultan Alloudin. On dezelfde eeuw is het fort door de nederlanders ingenomen onder leidin van Men. Speelman, deze heeft de naam ujung pandung veranderd in de naam Rotterdam de stad waar hij van daan kwam.Makassar heeft diverse geloven binnen zn stadsmuren,moslim (de meesten)boedisten,hindoe;s en christenen.
Ik ben naar een van de grotere havens geweest te weten Paotere. Het is een wirwar van masten en vrolijk gekleurde boten (prahu)Er wordt veel vis en goederen gelost.De dag erop ben ik vertrokken naar Malino in de bergen in de pete-pete (een klein busje)Ik ben smorgens om 0.7.00 uur vertrokken met een stadsbemo naar een station daar bijna 2 uur gewacht (men wacht gewoon dat het busje vol zit) vertrokken en via een zeer slechte weg zijn we na 4 uur(70km)in malino. Onderweg genoten van prachtige vergezichten en rijstvelden. Malino heeft een oud kolinaal gebouw waar indonesie en nederland samen hebben onderhandeld. Dit kreeg ik te horen van een politieman waar ik werd uitgenodigd om samen met hem en zijn vrouw te lunchen.Ik heb snachts onder n deken gelegen want het koelt behoorlijk af in de bergen. De volgende dag wil ik graag naar het oostelijkste puntje van sulawesi nl pantai Birra dat direct aan de kust ligt.
Het zal me heel veel moeite en geduld kosten om er te komen. Ik loop met al mn bepakking om uit te zoeken hoe ik naar makassar kan komen,stopt er een auto met een blanke man en een indonesier. De man vraagt op zijn ned. waar ik heen ga, naar Makassar en door naar pantai
birra. Wat een geluk zij gaan ook naar Makassar. We stellen ons over en weer voor.De man komt uit nijmegen, heeft jarenlang op kinderhuis neerbosch gewerkt en heeft ook nog 7 jaren een gezinshuis van deze stichting samen met zijn vrouw beheerd. Neerbosch is nu stichting Lindenhout(bij de meeste excollega;s van nidos wel bekend!)Op dit moment werkt Nico al 2 maanden op sulawesi, hij gaat de boeren bezoeken die koffie verbouwen, hij nodigt ze uit om in een cooperatie te gaan zodat de inkomsten altijd verzekerd zijn.De indonesier is ansjil,hij is de prive leraar bahasa van Nico. Er ontspon zich een echt leuk gesprek, veel raakvlakken natuurlijk Nijmegen, jeugdzorg etc. Nico en ansjil zijn op weg naar watampone (250km) naar de famile van ansjil,ik word meegevraagd!! Eerst ansjils moeder en nog wat neefjes en nichtjes opgehaald in makassar, dus de ruimte wordt ook steeds kleiner in de auto!Ik heb de familie onderweg op een maaltijd getrakteerd, vonden ze echt geweldig want eigelijk willen hun dat altijd doen. Via hoge bergen,diepe dalen rijstvelden kwamen we na 7 uren rijden aan in watempone. DE famile woont in een ruhma adat(origineel boeginees huis)van bijna 200 jaar. Allereerst moesten we grootvader gaan begroeten die terminaal is van een grote hersentumor,daarna de rest van de famile,en natuurlijk is de hele straat uitgelopen,wat wil je 2 blanke mannen op bezoek dat heeft heel wat met de status te maken van de familie waar we zijn Prompt werden er (waar wij bij zitten)3 kippen ontdaan via een scherp mes van hun koppen en losgelaten op het erf. de kinderen natuurlijk de grootste lol.Die kippen kregen wij na 2 uur op ons bord en smaakten fantastich. De familie at ook kip mee. Savonds was er een behoorlijk vuurwerk,want de andere dag begint de ramadan,de vastentijd van 40 dagen. Snachts bij deze familie geslapen, nico en ansjil hebben me de volgende dag op het minibusje gezet, en nu ging ik dan werkelijk richting pantai birra. Ik heb hier dus een hele dag over gedaan Je ziet dan weer duidelijk dat wij qua geduld en tijd toch wat anders in elkaar steken dan de indonesier, hun geduld en tijdsbesef lijkt wel van elastiek,het is allemaal zeer rekbaar!!! Ik pas me er nu op aan anders is het soms niet leuk meer en je moet maar gewoon denken dat je hier voor je vakantie bent dus tijd genoeg hebt (dus moet ik ook maar van elastiek worden tenminste mijn tijdsbesef)Ik ga vanavond het km lange warungkarretjes(kleine eetkarretjes) opzoeken op de zeeboulevard. Morgenvroeg vertrek ik in alle vroegte met een privechauffeur naar rantepao (ongeveer 300km)
Leuk ik krijg steeds van Paul Joyce en Ernst(vrienden van mij uit renkum) smsjes,ze zijn nu overgestoken van java naar bali
Sampai jumpa
He he eindelijk kunnen we dan weer mailen! Sulawesi is toch (nog) wel duidelijk minder ontwikkeld dan de grotere eilanden sumatra-java-bali,nergens internet kunnen ontdekken.
Vandaag ben ik weer ff terug in de hoofdstad makassar en kan dus mailen. De reis naar sulawesi is prima verlopen via hong-kong(prachtig vliegveld)naar Jakarta. Ik was erg benieuwd of mijn ticket (die ik in januari al on-line geboekt heb bij air-asia)niet overbooked zou zijn maar dit is gelukkig niet het geval. Ik moest van terminal 1 maar terminal 3 voor de continentale vlucht naar makassar(sulawesi)oh natuurlijk iedereen wilde me wel helpen om daar te komen want het is wel 5 km weg!!! helemaal niet er gaat gewoon een shuttlebus naar terminal 3. Dit is een van de voordelen van een goede voorbereiding,want ik had het natuurlijk al gelezen van die bus.De eerste nacht heel goed geslapen in het hotel. Smorgens de stad verkent. Mkassar is een drukke stad,maar wel overzichtelijk. Als eerste het fort rotterdam bezocht. Het fort lijkt veel op n schildpad die naar zee terug kruipt. Het fort bestaat uit zeer massieve muren is gebouwd in 1550,en herbouwd door sultan Alloudin. On dezelfde eeuw is het fort door de nederlanders ingenomen onder leidin van Men. Speelman, deze heeft de naam ujung pandung veranderd in de naam Rotterdam de stad waar hij van daan kwam.Makassar heeft diverse geloven binnen zn stadsmuren,moslim (de meesten)boedisten,hindoe;s en christenen.
Ik ben naar een van de grotere havens geweest te weten Paotere. Het is een wirwar van masten en vrolijk gekleurde boten (prahu)Er wordt veel vis en goederen gelost.De dag erop ben ik vertrokken naar Malino in de bergen in de pete-pete (een klein busje)Ik ben smorgens om 0.7.00 uur vertrokken met een stadsbemo naar een station daar bijna 2 uur gewacht (men wacht gewoon dat het busje vol zit) vertrokken en via een zeer slechte weg zijn we na 4 uur(70km)in malino. Onderweg genoten van prachtige vergezichten en rijstvelden. Malino heeft een oud kolinaal gebouw waar indonesie en nederland samen hebben onderhandeld. Dit kreeg ik te horen van een politieman waar ik werd uitgenodigd om samen met hem en zijn vrouw te lunchen.Ik heb snachts onder n deken gelegen want het koelt behoorlijk af in de bergen. De volgende dag wil ik graag naar het oostelijkste puntje van sulawesi nl pantai Birra dat direct aan de kust ligt.
Het zal me heel veel moeite en geduld kosten om er te komen. Ik loop met al mn bepakking om uit te zoeken hoe ik naar makassar kan komen,stopt er een auto met een blanke man en een indonesier. De man vraagt op zijn ned. waar ik heen ga, naar Makassar en door naar pantai
birra. Wat een geluk zij gaan ook naar Makassar. We stellen ons over en weer voor.De man komt uit nijmegen, heeft jarenlang op kinderhuis neerbosch gewerkt en heeft ook nog 7 jaren een gezinshuis van deze stichting samen met zijn vrouw beheerd. Neerbosch is nu stichting Lindenhout(bij de meeste excollega;s van nidos wel bekend!)Op dit moment werkt Nico al 2 maanden op sulawesi, hij gaat de boeren bezoeken die koffie verbouwen, hij nodigt ze uit om in een cooperatie te gaan zodat de inkomsten altijd verzekerd zijn.De indonesier is ansjil,hij is de prive leraar bahasa van Nico. Er ontspon zich een echt leuk gesprek, veel raakvlakken natuurlijk Nijmegen, jeugdzorg etc. Nico en ansjil zijn op weg naar watampone (250km) naar de famile van ansjil,ik word meegevraagd!! Eerst ansjils moeder en nog wat neefjes en nichtjes opgehaald in makassar, dus de ruimte wordt ook steeds kleiner in de auto!Ik heb de familie onderweg op een maaltijd getrakteerd, vonden ze echt geweldig want eigelijk willen hun dat altijd doen. Via hoge bergen,diepe dalen rijstvelden kwamen we na 7 uren rijden aan in watempone. DE famile woont in een ruhma adat(origineel boeginees huis)van bijna 200 jaar. Allereerst moesten we grootvader gaan begroeten die terminaal is van een grote hersentumor,daarna de rest van de famile,en natuurlijk is de hele straat uitgelopen,wat wil je 2 blanke mannen op bezoek dat heeft heel wat met de status te maken van de familie waar we zijn Prompt werden er (waar wij bij zitten)3 kippen ontdaan via een scherp mes van hun koppen en losgelaten op het erf. de kinderen natuurlijk de grootste lol.Die kippen kregen wij na 2 uur op ons bord en smaakten fantastich. De familie at ook kip mee. Savonds was er een behoorlijk vuurwerk,want de andere dag begint de ramadan,de vastentijd van 40 dagen. Snachts bij deze familie geslapen, nico en ansjil hebben me de volgende dag op het minibusje gezet, en nu ging ik dan werkelijk richting pantai birra. Ik heb hier dus een hele dag over gedaan Je ziet dan weer duidelijk dat wij qua geduld en tijd toch wat anders in elkaar steken dan de indonesier, hun geduld en tijdsbesef lijkt wel van elastiek,het is allemaal zeer rekbaar!!! Ik pas me er nu op aan anders is het soms niet leuk meer en je moet maar gewoon denken dat je hier voor je vakantie bent dus tijd genoeg hebt (dus moet ik ook maar van elastiek worden tenminste mijn tijdsbesef)Ik ga vanavond het km lange warungkarretjes(kleine eetkarretjes) opzoeken op de zeeboulevard. Morgenvroeg vertrek ik in alle vroegte met een privechauffeur naar rantepao (ongeveer 300km)
Leuk ik krijg steeds van Paul Joyce en Ernst(vrienden van mij uit renkum) smsjes,ze zijn nu overgestoken van java naar bali
Sampai jumpa
-
25 Augustus 2009 - 12:03
Barbara:
Ha Lambert,
Wat fijn om van je te ''horen'' werd al een beetje ongerust. Dom van me om me niet te realiseren dat je nu veel meer in de ''rimboe'' bent en niet op elke straathoek een (werkende) computer kunt vinden.
Net aangekomen en de Lambertiaanse avonturen zijn alweer begonnen. Hoe doe je dat toch ? Wat enig die lift naar Watampone. Wat goed van je dat je meteen je schema hebt laten vallen en genoten hebt van wat er op je pad komt. Geweldig trouwens om zo met een Indonesische familie en een Nederlander waarmee je het een en ander gemeen hebt, te reizen en samen die feestmaaltijd te verorberen.
Malino , brrrrr koud maar mooi, ben ik ook geweest. Nu dus op naar Rantepau overwegend Christelijk dus geen hongerlijdende Moslims. Ik was zelf eens tijdens de Ramadan in Sulawesi en vond het wel moeilijk om iets te eten en te drinken als iedereen om je heen aan het vasten is.
Fijn dat het zo goed met je gaat en dat je geniet ! Blijf dat doen ondanks de Jam Karet ! Tot 14 september geen reacties meer van mij - we gaan kamperen in Frankrijk ZONDER computer.
Heel, heel veel plezier! hati-hati en veel hartelijke salams van Gino en Barbara
p.s genieten nog steeds van je heerlijke jam ! -
26 Augustus 2009 - 14:44
Job:
haj opa
hoe gaat het met jouw ?
-
26 Augustus 2009 - 17:12
Martien En Ria:
Wat een mooi verslag na lang wachten. Dat gaat nog wat worden de komende weken. We wachten je volgende verhaal af. Dit verhaal wordt geprint en we lezen het op ons gemak nog een paar keer door. Heerlijk zoals je de belevenissen opschrijft. We genieten ervan. Groeten van Martien en Ria -
26 Augustus 2009 - 20:31
Joyce:
hoi pap
Fijn om nu een mooi lang verhaal te lezen van jouw.
je maakt het weer opperbest(maar dat wist ik al van je telefoon gesprek) .Ik vond het erg fijn om jouw stem te horen en het leek of je heel dichtbij was zo duidelijk was het toen.
Job vind het ook fijn om met je te mailen.Maud wilde ook maar dat ging niet zo best.morgen maar weer proberen.
Maud is helemaal vol van het op handen zijnde kinderfeestje wat we gaan vieren volgende week zaterdag.Rianne heb ik de spullen gegeven ze was er erg blij mee.
Ik heb net het boek van Indisch tantes uit een leuk boekje!
kun je je Indonesisch goed gebruiken of praat je nog veel engels? en verstaan ze je goed?
Nou tot het volgende reisdagboek .
Ik heb anja gebeld en ze vond het erg leuk.
Veel liefs Joyce.
-
26 Augustus 2009 - 20:48
Mennie En Rob:
lieve lambert,
fijn dat je goed bent aangekomen en wat een schitterende verhalen zo vroeg in je vakantie! dat doe je goed en je loopt de mensen ook wel weer tegen het lijf he!fijn dat je je zo lekker hebt laten verrassen en geniet. wim zou zeggen: intensiteit van het moment. een fijne tijd!men-rob -
27 Augustus 2009 - 07:46
Madeleine:
Hallo Lambert,
ik ben jaloers op je, geweldig je reisverslagen we genieten er enorm van en wat leuk je fotoboek. het lijkt net of we meereizen als je dit weer leest besef je weer wat er leuke gastvrije mensen op de wereld wonen. helaas wonen de meeste in het buitenland groetjes Madeleine. -
27 Augustus 2009 - 10:57
Mary:
Hallo Lambert,
Wat heerlijk om zo in je rugzak mee te reizen. De atlas ligt open en we volgen je op de voet.
Veel plezier.
Kus Mary -
28 Augustus 2009 - 12:37
Job:
Ik mis jou opa -
29 Augustus 2009 - 10:18
Arnold&Bea:
Hallo daman Lambèr!
We genieten op afstand mee!Wat een prachtig reisverslag,wie anders dan jij,overkomt weer zoiets? adoe,bèèldig!
Arnol&Beax -
30 Augustus 2009 - 09:14
Maud:
wat eet je smorgens?
ook rijst?
doe jij altijd met stokjes eten?
morgen ga ik weer naar school.
dikke kus maud. -
30 Augustus 2009 - 09:16
Job:
haj opa -
30 Augustus 2009 - 10:12
Riekie:
Hoi broer,
Wat heb je alweer veel leuke ontmoetingen gehad. Maar je moet er natuurlijk ook wel voor open staan (dat gaat bij jou vanzelf). Fijne voortzetting van je reis. We kijken uit naar je volgende verslag. Hier alles prima, ook heel goed weer, maar natuurlijk niet zo warm als daar. Heel veel lieve groetjes Toon en Riekie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
